Sensiz Odam Sen Kokuyor Sevgili/ Hüzünlü Bu Ara Gökyüzü

Artık kuşlar göç etmiyor bu şehirde
Dilimde dolanıyor bütün kelimeler
Gökyüzü de hüzünlü
Bir kaç damla yaş döküyor
Bizim için

Gözlerin arıyordur belki de
Beraber uyanamadığımız sabahları
Benim gözlerim mi ?
Benim gözlerim bir ağlamaktır gidiyor
Sahi erkekler ağlamazdı di mi ?

Öpüşmelerimiz geliyor aklıma
Yüreğimi işgal eden
Kan kırmızı dudakların
Oysa bozguna uğradı kalbim
Terk ettiğin günden beri beni

Seni unutmak için neler yapmadım ki ?
Her seni unuttum dememde
Sigaram bitti
Kül tablası hüzünle doldu da
Bir sen bitmedin içimde


Şimdi açsam kapıyı sen girsen içeri
Konuşmaya fırsat vermeden suskunluğumu sustursan
Hiç bir koku sürmesen üzerine
Tenin koksa saatlerce sarılsam koklasam seni

Ruhum ve bedenim buz gibi
İçimi ısıtmıyor yapmacık sevişmeler
Sensiz odam sen kokuyor sevgili
Sensiz odam sen kokuyor