Sensiz Odam Sen Kokuyor Sevgili/Mahsen Ayna
Ayna da bana bakan kişi ben miyim ?
Gülmeyi geçtim de
Neden sürekli ağlamaklı
Aynada ki Yansımam
Oysa güçlü hallerim ile
Kendimi oyalıyordum
Saklanabiliyordum bu maskelere
Şimdi neden çıplakmış gibi hissediyorum
Şu ayna karşısında..
Oysa ne güzel kapatmıştım kendimi
Saklamıştım Tüm yaralarımı
Kimseler görmesin istemiyorum
Ben bu mahsenim de mutluydum
Neden şimdi bir zavallı gibi
Bakıyor bu aynada ki yansımam bana
Beynimi neden kemiriyor sensiz oluşum
Oysa ben bu mahsen de mutlu değilmiydim ?
Kaçtığım şeyleri bilmeden yanımda mı götürdüm
Olduğum yerden uzaklaşamadım mı
Şimdi neden yüzüme çarpıyor
Aynada ki yalnızlığım
Şimdi uyusam mı acaba
Uyursam unuturmuyum
Aynada ki yansıma mı
Terk mi etsem bu mahseni ....
Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için
Ne çok 'ben' var ömrümüzden yansıyan. Aynada, bir masada, yolda izler, izler . Düşünsel bir kapı aralayan şiir için kaleminize sağlık. Sevgiyle.