Sensiz Yağmurların Bile Tadı Yok

Yağmurlar yağar senden ayrıldıktan sonra içime
Hüzünlü düşünceler sel olur akar bedenime
Hani ellerin, hani gözlerin ben mi görmüyorum yoksa terk mi ettiler
Hep yanımda olacaktın, sözlerin nerede?
İşte yürüyorum yine yalnız bu caddelerde
Sensizken ne bir insan sıcağı hissederim bedenimde
Ne de bir huzur şu tutsak yüreğimde
Yağmur şimdi, katran gözlerimde...

Yastığa koyduğumda kafamı
Gözlerimi asıyorum yokluğuna...
Uyumak istemiyorum, sensiz sabahlar gelmesin
Her dakika sana doymamanın verdiği acıyla silkeleniyorum
Yalnız kalışım mı bu kadar zoruma giden?
Yoksa sensiz kalışımmı beni tarumar eden?

Gözlerim yaşlı ve yokluğunla bakıyorum duvarlara
Sensiz gecelerimin şahitleri,bir tek onlar anlıyor beni
İnceden dalıyorum düşlere
Ama her düşünce de beni benden alıyor sense orada kalıyorsun!
Biliyor musun o küçücük tavana,
Ne güzel hayaller sığıyormuş...

Sensiz yağmurların bile tadı yok inan bana sevdiğim
Her yağmur yağışında sevdam dile gelir artık
Bir sızı depreşir önce, sonra biraz öfke
Biraz hüzün dolanır yüreğimde...
Aslında seni çok özleyişim gelir aklıma
Birde Sonbaharın önüne kattığ kırık bir kalp gelir,
Yağmur yağmasa bile....


İçimi titretir, haykıran gök gürültüsü Buhrana sürer, hem sesi hem görüntüsü...

TB