Sensizim Şimdi

iki eli yakamda yalnızlığın.
senin sebepsiz gidişlerinden sonra,
ben yok olmaları öğreniyorum...
şansım yaver gitseydi eğer,gelir bulurdu beni,
yeşerirdi toprağımda ölüm...
o değilde en çok seni öpmeleri özlüyorum saklı sığınaklarda.



yoksun...
yanıma kar kalan hiçbirşey yok.
sırf senin hatırına selam veriyorum hayaline.
ve her defasında borçlu çıkıyorum,
özledim diye seni istediğim hayata.
bu kaçırdığım kaçıncı hayat ?
olsun diyorum, zaten hiçbiri gözlerime bakmıyordu.
zaman tüm sokakları hükmü altına alsada.
bir benim sokaklarımdan koşarak geçemiyordu.
yani si askıda kalıyor hep gelişin.

elimden geleni ardıma koyduğum yer burası.
belki gelirsin diye bir adım bile gitmedim burdan.
uzaklaşmadım senden ...

gülüşünle uyanmak ne güzel şey...