Sensizken
sensiz eksik kalırdı bu gezegen
güneş acı çekerdi sensizliğin üstüne doğarken
buz gibi akardı deniz dalga dalga uzaklaşırken
sensiz eksik kalırdı bu gezegen
rahmeti tükenirdi susuz bulutların
her yanı yıkıp geçerdi rüzgarlar varlığını ararken
sensiz eksik kalırdı bu gezegen
mutluluk silinirdi haritalardan
kıyameti kopardı dünyanın seni beklerken
sensiz eksik kalırdı bu gezegen
anlamını yitirirdi duygular, hele ki aşk
ruhsuz bir ceset gibi yere düşerken
sensiz eksik kalırdı bu gezegen...
ne güzel yazmışsınız.