Sensizliğe Ağıtlar Yaktım/Kendimle Düet/

Sensiz geçen günlerim hepten kara
Ben asla bu aşka vermedim ara
Neyleyim sazı cümbüşü de yara
Oturdum da ağladım sensizliğe.

Kara gün kararıp kalmaz sevdiğim
Elbette doğacak güneşimsin sen
Âşkda inkitamı, olmaz sevdiğim
Her iki dünyada tek eşimsin sen

Bu ızdırap bana reva mı böyle
Nerelere de, gidersin sen söyle
Kalbim yalnız sensiz öylece öyle
Garip başım' bağladım sensizliğe

Yanmayınca meyve pişmez demişler
Taşlar bile duvar aşmaz demişler
Dert çekmeyen nura düşmez demişler
Her zaman hayalim ve düşümsün sen

Bu sevda yakar mı, dünü bugünü
Sen oldun da bu gönlümün düğünü
Sonunda hasretin hicran düğümü
Çözülünce çağladım sensizliğe

Sevda yakmayınca ağlanılmaz ki
Âşka, kör düğümsüz bağlanılmaz ki
Düğünsüz derneksiz çağlanılmaz ki
Gül açan yüzünde gülüşümsün sen

İhânete uğrar,seven gönüller
Aldatma be yeter,lal oldu diller
Sevdayı figanla çeken bülbüller
Yüreğimi dağladım sensizliğe

Âşk ile âşıkta ihânet olmaz
Gönül sevdi ise nihâyet olmaz
Düzenbaz sevdaya nihâyet olmaz
Zümrüdü Ankamsın, can kuşumsun sen

Senin ile zülüfleri taradım
Tarağın dişinde seni aradım
Dolandım peşinde hep adım adım
Böldüm çarptım sağladım sensizliğe

Gerdanı süsleyen altın zülfüne
Gümüş tarak olup verdim eline
Kurbanımdır zülfünün her teline
Ömür boyu benim, her işimsin sen



/Balım Sultan/04.10.2013