Sensizliğe Gidiyorum

Gidiyorum bavulum yanımda elimde sigaram...
Her çekişte seni sensizliği bırakarak gidiyorum
Sabahın erken saatlerinde her kez uyurken
Merdivenlerden hızlı adımlarla iniyorum


Vedalaşıyorum yalnız kaldığım evime son kez bakarken
Yollarda güneşli bir sabah da; anılarım, okul yıllarım;
Adını duvarlara yazdığım hatıralarım,
İlk, okuldan kaçışım sensiz ilk çırpınışımı görüyorum.
Hepsine veda ettiğim bu şehirde;
Hepsini bıraktım gidiyorum.

Sonunda vakit gelip çatıyor.
Alışmak istediğim diyarların kokusu içime işliyor.
İşte ayrılığın otobüsü hareket ediyor.
Yoldaki şeritlere bakarken dalıyorum .
Bir an bile gözlerin önümden gitmiyor.

O an uykuya dalıyorum,
Birden rüyamda seni görüyor ve
Seninle gidiyorum alışmak istediğim diyarlara.
Uyandığımda yanımda olmayışının kederi;
Umutlarıma kaç hüznün gözyaşı değdi
Umutlarımı unuttum gidiyorum.


Sensiz bu şehirde ilk günüm bugün.
Biraz zor biraz dağınık,
Alışmak kolay değil sanırım;
Sensiz her şey çok karışık.

Alışmaya başlamadan sensizliğin savaşı başladı.
Kan revan içinde bitap düştü yüreğim.
Kaybetmek de bir başlangıçtı;
Ben hep kaybettiklerimle başladım;
Kazandıklarım hiç olmadı!