Sensizliğe Kurulu Bir Hayat Diliminde

Sensizliğe kurulu bir hayat diliminde
Kalbimle savaşıyorum yokluğun sayıca üstün
Varlığının sır perdeleri kan revan içinde
Sancağı gözyaşına bulanmış bir halde elimde

Ben seçmedim gözyaşlarının içinde kaybolmayı
Ben istemedim küçük bir çocuk gibi umut bağlamayı
Ama yürek denilen o nalet organ
Yokluğundaki tadı bile kalbime çiviledi
Ayrılığa giden ayakların hiçbiri geri dönmedi