Sensizliğe Üşürüm

Omuzlarımda tisunami, çeker beni derine,
Kayıp bir kent olur yüreğim,
Debelendikçe dibe çökerim.
Limanı olurum batık gemilerin,
Sessizce üstümden vapurlar geçer,
Duyuramam sesimi.
Bin parçaya bölünür çığlıklarım,
Balıklara ninni, okyanuslara dalga gibiyim.





Doğan güneşe emanet ederim umudu,
Göç katarına uzanır ellerim,
Ayamda nice nasırlar gizli,
Çıkarıp atmalıyım kökünden bu habisi.
Bir serçenin gözyaşları düşer gamzelerime,
Göz bebeklerim büyür, don tutar kirpiklerim,
Karayelle verdiğin nefesinle,
Saçlarımdan, topuğuma kadar,
Sana
Sensizliğe üşürüm.