Sensizliğin Bensizliği

Seni her bitirişimde, nefesim açılıyor

Gözlerim aydınlıklara bakıyor, sen gittikçe

Sen tükendikçe bende, kışlar yaza dönüyor.

Sen gelsen bile, ben dönmem artık

Sen sevmeye yemin etsen bile

Ben bu yüreği bir daha kanatmam

Senin gelişini düşündükçe

Sevda/n beni çarmıha geriyor.

Bu aşkı kimseye söyleyemesem de

Her bakan

Çektiğim acıları, çileleri

Ve çaresizliğimi anlıyor

Sen gelsen bile, ben dönmem

Dönemem.

Ben yaramı çok kanattım

Canımı çok yaktım

Sevdam acıdıkça, ben ağladıkça

Sen bittin.

Sana yavaş yavaş gelmiştim

Hızlıca gidiyorum

Geri dönmemek üzere

İşte asıl gidiş bu.

Sen gelsen yada gelmeyi düşünsen bile

Bu acıların bedeli, sensizliğin bedeli

Beni döndürmez.