Sensizliğin Kollarına Bağlandım
Bana bir şarkı söyle
her dilden çalınsın
herkes halaya dursun oynasın
gönülden ç/ağlayan sularına b/aksın
lisanım gönül yarası
kalbimin nabzı çok atsın yüreğimin sızısı kadar
yokluğun varlığa düşüyorsa
soluğum kesilir sensizliğin kollarında
gözlerim kapanır nefesim tutulunca
yorgun halimle derbederim
bıtkınlığımla teselli oluyorum
seni hatırladıkça
yaşıyorum tüm renkleri
deniz mavisi kadar berrak görüntüye
alaca karanlığın yüz vurduğu rojdası gönül kapısı
açılınca sarhoşum geceler boyu
seni anlamak kadar sevmek
çok görmeyi düşlemek bile
eski bir aşk masalında hayallerime konuyorsun
gitmek bilmeyen uzay yolcuğunda
rüya gibi bir şey
seni düşünmek düşlemek
hülyalarımla
yalnızlığım yan yana düşüyor yollarım
hep seninle yürüğüm yollarda yol bitiyor
sen yoksun her haliyle
hani gönülden
candan bir aşk hikayesi
gönül yarası
bir ömür kadar sürse de s/onsuzluk
uzayan bir tarih yazacak kadarsan
sevmek varsa yoldaşınla düş yola yürekten
ölüme merhaba demek kadar
ölümüne sevmek zorsa be gülüm
acıyan gülüşlerim var
ölçüsü yokken sevginin edasına kalmak
ölümüne sevmektir yaşamak
21*10*13*Karataş