Sensizlik
/Ya sana doğmalı bütün sabahlarım
Ya da sonsuzluğa uçmalı sensiz hayatım/
Geçici yalnızlıktı ölüm
Kararmışken beyaza dünya
Yokluğunun gölgesi düşerken
Karanlığımın yazgısına
Tutamadım bir isyandı bu
Yıllara ve bütün yokoluşlara
Yaklaşırım sandım her adımda biraz daha
Sana ve hayallerin sınır tanımaz kapısına
Adımlarım sıklaştıkça çıkmazlarım çoğaldı
Çıkışı gösteren her yol adının içinde saklı
Yaşamın kıyısında durur adın
Yokluğuna bir adım
Varlığınla tamamım
Hayatın çarklarına yön veren benim sanırdım hep
Senin için çevirdiğim pim elimde kalana dek
Dudaklarımda zoraki bir gülümseme
Karanlıklara uğurlarken seni
Yine de umut bırakmaz peşimi
Giderken kalbime gömdüğüm
Sensizliğin sessizliğe haykırışını dinlerim
Karanlığın içinden bir yıldız kayar da
Kalbine düşüp umut olur diye beklerim.
Terk edilsede insan yurekte sizilar acitiyor cogu zaman.. huzunlu ama bir o kadarda icten ve samimi siirinizi okumak guzeldi...
Inci´li siirin sahibini kutlarim 👍👍