Sensizlik

Yanlızlığın resmini yırttım attım rüzgarlarla uçtu gitti
Sensizliğin resmini siyaha boyadım karanlıktı zaten
Tüm anıları sildim zihnimden yaşanmamalıydı oysa
Ama kahrolası yüzünü silemedim ne kalbimden nede zihnimden

Güneş gülümseyerek merhaba derken dünyaya
Ben senin hayalinle koyveriyorum kendimi hayata
Günün koşturmacası bedenimi yıpratsada
Senin hayalin beynimi kemiriyor,kanımı çekiyor adeta

Dilimden doğrular yalanlar günboyu akıyor insanlık hali
Senin adını anmak değil cesaret işi hayata adeta yalvarmak
Mehtap diyorum yörüngem şaşıyor,istikamet cehennem ateşi
Mehtap diyorum beynimdeki resimlerin gülüyor bana
Mehtap diyorum o kadar işten ki ,tanrı banamı seslendin diyor

Mehtap sen beyaz bir güvercin hayalimde süzülen
Ben bir atmaca güvercin kafesinde hapsolmuş
Bu işte bir terslik yokmu sence
Ben senin peşinde avcı olup gelmem gerekirken
Senin kafesinde hapsolmuş ölümü bekliyorum

Güvercinler uçsun özgür olsun haber götürsün sevenlere
Atmacalar arasın dursun belki gelirmi bir güvercin diye
Mehtap sen güvercin olamazsın,sen insansın
Atmacayı kanadından tutup güvercin avlamayı öğreten


Mehtap diyorum,ölüm ne tarafta,hayat sende kalsın
Ecel alsa diyorum sen cennete ben ateşe
Yinede zihnimde resmin belirirmi kıpkızıl
Gözlerinden ateş fışkırarak ateşli bir gülümseme
Yada sen ateşte ben cennette
Cennet meyvesini yerken elmadan kurtcuk olup çıkarmısın
Ahu deryada bir yunus olup benimle yine oynarmısın

Mehtap diyorum
Ölüm çare değil sensizliğe
Sensizlik sensiz kalmak değil
Sensizlik yaşamla ölüm arası
Şeytanla azrailin top kapmaca oynaması
Sensizlik
Lütfen biraz sessizlik
Yine Mehtap geldi aklıma