Sensizlik Ölüm Gibi

Bir aksam vakti
hayallere dalmıs giderken
sokakta.
Tenimde hissediyorum
rüzgarla birlikte esiyor,ölüm...

Bana dokunmasın diye
geciyorum karanlıgın icinden
sessiz bir edayla...
Kulagımın ucunda bir ugultu

--- Seni bekliyorum! ---
--- Ner(e)de kaldın. ---
ürküyor bedenim
yanıbasımda sanki,ecelim...

O an
korkularım
iliklerime kadar
zincir olusturmuslar.
Vücudumun her yerini
sarmıs sarmalamıslar...

Oda NE!
Cıtt...
Cıtt...
sesler duyuyorum.
Kaldıramıyorum titrek ellerimi
karartıdaki o bilinmeze.

Bakıyorum...
Bakıyorum...
Sadece bakıyorum
karanlıgın icindeki korkulan seye.
Ama vuramıyorum.

Aslında bildigim
yada bildigimi sandıgım yolda devam ediyorum.

Sag duyu olsa gerek bu
hissediyorum
ölümle karsı karsıya gelmisken ben.
Senin
icimde öldürdügüm o bedenini
bi adım uzaklıkta görüyorum
bana dokunmadan kacıyorsun.

ikinci kez kaybediyorum seni
senin mekanında
cennetin sokaklarında...
iste o an baslıyor benim icin
cehennem yolculugu ask masalında...


on1-Kas1M