Sensizlik Ölüm S/atıyor

Gece yağmuru
gündüzün yağışına benzemez
ışıklı gözlere vuran parlayan yağmur damlası
gözyaşına karışınca
gamzesine dolan damla kadar savrulur toprağa

gözler yalan söylemez dense de
hatırası gecemden s/aklımda gizliyken
seni düşünsem hep yokluğunla kayboluyorum
umutsuz yalnızlığım bana kar kalıyor

gözlerim sana değse
bir kez de olsa
ölüm gibi sevincim ayaklanıyor
isyan eden düşlerim

hasretim sana kalıyor
sen kaldıkça yok oluyor
içimdeki fırtınalar kopuyor
gözlerimden fırlayan ışınlar kadar
gülüşlerine kalıyorum gönlümdeki yaraya

yaşamın ince sınır boylarına tel örgüler sarıyor
yaşamın uzak diyarlarına
sen almışsın güzel günün mayasını
sıva tutmayan duvarın nemi
gözyaşına benzemez ki

yağmura yenik
bir düş kursam
ne çıkar ki
yazı kış olsa da
baharı yaşatırsın içimde
yine de helal olsun
sabır taşına kanatın bin özleme yetiyor gönlümde

yurdumun bahtı kara günün
güzel güneşli sabahı kadar güzelsin
kendine sevda yemini dayattın da olmadımı muradın
yok yalana sevgi sardığın dostluklar mı ç/aldı
rüzgarlı günlere yağmur yağmuyor işte
hala anlamadın mı zorun güzelliğini...

yurdumun bahtı kara
yolları dardır geçilmez bilirsin
karlı boranlı bir kış mevsiminde kardan adam yapsam bahçede
ömrü kelebekten fazlaysa korkma sevmekten

fırtınalı bir gün gelecek
kardan adam aşkın gözyaşı gibi
b/ak karışıyor sularına nehir misali deniz mavisi
gönüllerin bayram ederken
sana bakan gözler
doymuyor

zamansız sevdamın gülen yüzü
vakitsiz günlerde ç/ağlarken
sensizlik ölüm satıyor
hasretine kaldıkça....

20*10*13*Karataş