Sentez
-bir kalabalık olmak doğurur bir yalnızlık halini-
uzunca kabusların var bitimsiz
dik açı düşüşler koridorlarına
bir karanlık çekimi
ellerini kovalıyor parça parça
ve sigaran bile
sana bitiyor bu gece
söyle bu yaşamaya inanmadığın
kaçıncı intihar salkımı hece
solgunsun
yürürken su ateş üzerinde
gözlerini kilitleyip gidesin var ya hani
baktıkların hep seninle gelecek
hep sana ait gibi
bir doğrulsan su batımlarında
bir çırpınsan
dibe vuracağını sanırsın
tenin pul pul
dudakların enkaz
kaç kez bilincini karaya vurdun
solgunsun
yürürken su ateş üzerinde
yoruldun
hep gök pencereni içine gizlemekten
hep kendini kendinde yenmekten
sonsuzu arayış değil bu
sonu arzulayış
tüm düşük şiirleri laçkalaştır dil ucunda
tüm gölgelerini tütsüle yaralarına
--
bir ayrılık bir kavuşmayı doğurur
bir karanlık bir aydınlığı
bir ölü bir yaşayanı
--
o kadar ben değilsin ki ben de o denli sen değilken
-çekiniyoruz-
birbirimizi var etmekten
Birbirimiz yok etmekte ne kadar yüzsüzsek öyle de çekiniyoruz var etmeye.
Her hatıra bu bu dünyaya bizlerden yüklüce servet.
Tebrik, teşekkür, minnet bir ara benden size.
Metin Çalışkan'dan birlerimizin toplamı biz etmiyor şiiri üstelik olanca sade güzelliğinde ve tirajı arttıracak yeni buluş imgelerle. â??söyle bu yaşamaya inanmadığın/kaçıncı intihar salkımı hece' kendinden çıkışın yok kendi içinde dönüşlerinde(gözlerini kilitleyip gidesin var ya hani/baktıkların hep seninle gelecek/hep sana ait gibi). Anıların Truvaatları çoğalıyor zihnimizde ertesi â??kaç kez bilincini karaya vurdun' deyişiyle okuyorum şiiri. Çözümlemeli ataçlarla ekliyor şair son dizelerini yüreğimize varsıl ipuçları eşliğinde.
-çekiniyoruz-
birbirimizi var etmekten.
Eyvallah Metin eyvallah, tebrik ve teşekkürü koyduğun emeğinle hak eden eserine.