Şerefine

Artık o tanıdığın,bildiğin tat yok dudaklarımda ve dilimde.
İsot dolu küfre batırdın,canım yandı !
ne bekliyordun ki

...

Artık duymak istemezsin,
duyguların en çıplak sesini...
Arama . . .
Duyma !

...

Çünkü onlar
öksüz kaldı sen gidince,dayanamadı...
onlar saftı,
intiharın eşiğinde her biri tertemiz düş/tü...
sen günahlarını bir kez daha ayıpla örtüp
Umarsızca sırtını dönünce...
her gün,seksen altı bin dörtyüz kez
kollarımda can çekişti...
Sonunda ayağı sürçtü
ve
her seferinde
(gözümden düştüğün hızla)
bir gün daha düştü



Farkındaysan...
artık adına süslü imgeler yok şiirlerimde...
ve bilirsin
istesem
iyi bir benzetirdim seni bu şiirde !..
Çünkü sayende...
Ve fark ettiysen sende
Masal bitti !
ve ben çoktan açtım gözlerimi
Sende aç ve al kadehi eline...
"tüm harfleri Şerefine kaldırıyorum işte "
Çınçınlat
bu son kadehi sende...
afiyetle...



"Şerefine"




not : (Bir gün ;86 400 saniyedir)