Seremonik Vedâ

Kırç yalamış dilime küpe ettiğim
Afaroz suskularımın
Aralık kalan bir kapıdan
Tekme tokat kovuluşu adına



İnce uzun topuklarını
Kırıta kırıta tenime batıran
Sürtük bir rüzgarın
Ruju bayatlamış dudaklarından solurdum kokunu
Ki
Sorduklarında
En şık cevapsızlığımdın
Cevap anahtarında işaretlenmemiş
Boş bırakılmış
Câhilin biriydim zâti ben
Aşk tamlamasında
Aşk hiç tamlamamıştı beni
Tamlayanım
Tamamlayanım olmamıştı hiç
Olsundu
Ben yine
Adını yazıyordum dudaklarıma altlı üstlü
Kanata kanata
Dişlerimin bileği taşına yatırılmış yalatılmış keskinliğiyle
Ben susayım
Sen oku kendini
Çeneme sızan
Boynuma dolanan alfabelerimin
Kızıl mâisinde hece hece



Yastık altı ettiğim mısralarına yatırırdım başımı
"Gökten 3 Elmanın Düşeceği Yok" olan anestezik bir masal
Duy eşiğimin ilk basamağında zırıl zırıl ağlayan
Koynumda İçi boşaltılmış Ben
Eşrûiyeti gayrı'lanmış
Yalaz yalaz bir ceset
Küvözde beklettiğim beynimi eşeliyorum
Kirli kırık tırnaklarımla
Soluk alış verişine ayıracak vaktim yok
Pazarlıksız oturuyorum masaya

Hangi oyunda kaybettim ben seni



Boynumu
Vurmalarına itirazsız uzattığım
Kanımdan çıkarılan kılıncın
Tek hamlesi adına



Papatya masallarına mı ısmarladın beni Sevgili
Vandal bir başı bozuklukla
Çınar'a Vak'a diye asılan
İllegal ayaklanmalarımı



Soylu sollu gitmelerim
-MERHABA