Serenades

gözlerinin içine göm beni, bu an bitmeyecek şekilde göm
nefes almayayım , koku duymayayım
kalbime yeni koloniler kurulsun
hayat ne sunmuşsa göç etsin
beni göm, dilinin ıslaklığında büyürüm
öğütürken eli maşalı ablalar aşkı
neyim varsa değirmenlerine döktüm
sırf eriyeyim diye dudaklarında toprağın verdiği buğday, ekmek gülüşlerin
boğazında kalmasın diye su, hüzün akşamlarında hiç üzülmeyesin diye
neşeli şarkı ve hiç ölmeyesin diye tanrıya adanan kurban
hepsi olurum, göm beni gözlerinin kır bahçelerine
öpüşen milatlar bizi görmesin
zinhar tarih atılamaz sevgimize
leğen kemiklerimizin ruha düştüğü
evvel günde sevdik birbirimizi
müsrif firavun tanrıyla dalaşmamıştı daha
sene sıfır olmamıştı, isa meryemden bile değildi
elem seni gördüğüm güne kadar
nihayet sabahı ilk görüşüm
istersen bugün denizlerin üzerinde yürüyelim
çok istesek de ellerimiz birleşikken ölmeyi
o yüzden güneşe yalınayak koşsak da
kader güneşten söz almış yakmıyor bizi
sular soluğumuzla anlaşmış boğmuyor bizi, göm beni
etnanın içini içime sardım
ve lavlarım gözlerinin tek noktasıyla çoğalır
il il dolaşır, taş taş üzerinde bırakmayana kadar
yerle bir ederim sana dokunan kelebekleri
olsun, bir kere de senin için ölsünler
rüzgar senin için dağıtsın amerikayı
uzak ordular senin için girsin şehirlere
merlin alemi senin güzelliğinle büyülesin
hayatım korkusuzken göm beni gözlerinin içine
alıntılar biz işaret edilerek yapılsın yüzyıllar sonra
yumru yumru gözyaşı döktüğüm gösterilsin
aslında olmayan ne kadar aşk varsa
teslim olup biz hiçiz desinler
ısrarla özlem olduk, kaynağımız ondan gelir
malum ona varırız desinler
ortasına, gözlerinin ortasına göm beni
lüle seslerin tenimde dönsün dursun
ufkun ışıkları ve riyakar yağmurlar uğramasın
renkli ne kadar günah varsa
meleğin ,özlemin sularında af olsun
us, mutluluk bunlar işte
söz verilen gelecek, adın olmadan çıkılamayan yol
un ufak edilsin dünya korkum yok, sen beni sakla
ne olursa olsun, göm beni gözlerinin ortasına.