Serin Beni Çocuklar Bir İpten Bir İpe

kalbimin vanası açık bugün
gözlerimin musluğundan sular taşar viraneliğime
engel olmayın bırakın, çocuklar kendi halime beni
seyredin bu gece savunmasız anneliğimi
gördüğünüz bu manzara karşısında burkulsa da yüreğiniz
taşırsa da tahammülünüzü çaresizliğim
doğduğum gün yazılmış alnıma u/mutsuzluğum
ben daima acılara gebeyim

çatlak kiremitler
akıtır ya yağmur sularını
ve rutubet kaplar ya soğuk duvarları
işte gözlerimin nemi yayıldıkça içime
kurutmaz ne bahar,ne güneş
binlerce kahır uyanır,karanlığım'ın fecrine
güvensizlikten kapalıdır,yüreğimin kalın surları
zorlamayla girilmez ki bu kaleye
gönül koymaz mı seven,kırılınca laleye
bırakın çocuklar!
kopacaksa kopsun içimdeki,kızılca kıyamet
belki ayrılıktadır,ummadığımız keramet

dağ,bayır,düzlük ova
bağ,tipi boran fırtına
neler aştı bu gönül
ne acının tortuları geçti,bu yüreğimin kevgirinden
bir tek ruhum arınmadı,bu sevdanın kirinden
bırakın çocuklar?
ağlasın ağlayabildiğince
bu gece,göz pınarlarım
ağlaya ağlaya,dolar benimde göl yataklarım

gül'ü koruyan sapındaki diken
diken'i değerli kılan,güldür
lakin,
bu ulvi değeri bilmeyen sevgiden ne anlar
yazık ki;
bunca sene boşuna,alın patlatmış bu damar
serin beni çocuklar
bir ipten bir ip'e
benliğimi talan etmiş rüzgar,günahlarımı kurutsun
acıdan akıllanmayan bu yüreğimi,yalnızlık avutsun..