Serseri Gelincik

Ne desin gönül !
Usta sözü emreyler...



Bir nebze serinlik iç
Yolun ıra gelmesin aşka
Vur ahdını yokuşlara
İşle telkâri bir şiir
Vurdumduymaz
Gönül tayfalarına


Kim koymuş ahuyu fikrime
Kime akmış bu nehrin yatağı

Neden susar sordun mu
Kaf dağının serseri gelinciği...


Neden suskun Vivaldi
Bolero'mu ağlıyor yoksun

Hele bir seslen
Duyacaktır Yehudi Menuhin
Yine en şuhundan bir sol verecektir
Kaçırma
Onu da as porteye

Gelen Rodrigo' mu usulca
Aranjuez'mi yakacak sevda ateşini yoksa
De be usta!
Bu mudur aşkın sonu

Hele bak!

Nasıl da gülüyor
Kaf dağının serseri gelinciği...

Üşüme!
Gözlerindeki pırıltı donmasın

Uzan ellerime hayat
Boynumda rüzgarın
Ruhumda eprimiş ayrılığın
Dumansı renkleri var

Sanki ruhu ta içime dokunuyor
Güneyden esiyor aşka davetler

Gün düşerken sözlerime
Irada mesire hazırlığında gözler
Bir tutam senle temasa hasret

Oyyy diyor şaire
Gece yarılarında bir ses
Can evinden vuruldu!

Kaf dağının serseri gelinciği...