Serüven

Nice oldu arafta utanca hasret kaldı ruhum
Sevda dersen pek ırakta adına dahi yoğum

Gözüm isyana aralı sözcüklerim kifayetsiz
Zamanı tutuklayan günahlarım mecalsiz
Ben, elinde fener, gündüz hırsızı, zavallı...
Ne kalır elimde, bilirim karşılığı sualde saklı.

Ümit derim avunurum yok yok aldanırım.
Aldatandan nefret mi ne diyeyim hak getire

Bu acı itiraf küstürür belki kalbimi bana
Halime ayan bir dost ararım da
Hüzün yüklü gönlüm çıkar karşıma.

Gitme gitme der, bu yol narçiçeğine halvet
Rengi sıcak ama ısıtmaz yakmaya davet
Bir tereddüt kıskacına uğramadan geçilmez
Bildim seni divane gönlüm
Bu minvalden yanıp yakılmadan geçilmez.