Serviler Uğuldarken

sonra bakacaklar sana
arsız arsız görecekler hem eminim
yargılarlar üstüne
şu siyah derler
ağzının geniş
gök taşıyan o mahzun çizgisine
belki
beyaz diye mırıldananlar bile olur
yahu renksiz olamaz mı
olabilir elbet
bir çocuk yuvarlanırken süt uçurumlarından
renkli mi acaba
bir dülger balığı pullarını yakarken
mercan ağıdına
çalar mı derisi hiçbir renge
başka
başka çok var
misal
uçamaz derler
uçmaya hakkı yok
arkadaş, hak hukuk meselesi mi uçmak
ölmek gibi
ölmeye bile hak tanımaz bunlar
yani ne olur şu köprü altlarını
kapamak istesek üzerimize
ne olur
kelebeğe dönme hayalleri taşısak
bir gün
çok değil bir gün an umması dışında
hastalığa yakalanmadan yaşasak
çok gelir bize
bitmedi tabi
böyle pos bıyıklı bir şiir
karşına dikilip değmezmiş der
ona kalmış gibi
değip değmediği
ona kalmış gibi
...
bu üç noktanın ne manaya geldiği
yargılayacaklar ya
kendi ateşlerinden küllenecek yargıları
hadi hepsini geçtim
gözü musiki meyhaneleri
korkuluk dikilen parkları
bekçi düdüklerini
yalıyarları
martıları
a-b-c yi
uzaktan uzağa kendine bilenmeyi
hadi geçtim tamam
ya
sırf senin ters yönüne gitmemden
sırf
gölgeni yanımda taşımamdan
öyle bozuk dolaşmamdan
aynalarımı kısmamdan
filancadan falancadan
sevmiyor manasında yaftalayacaklar ya
o koyuyor insana
sevmek sanki kol kola tek güle kanamakmış gibi

al işte
ağzım burnum kan içerisinde kaldı
ceplerim buz
ceplerim yine kırağı
ellerim tütsülerini söndürmekte
başım çatlayacak
karıncalanıyor damarlarım
uğulduyor serviler az ötede