Serzeniş

şimdi uzak sahillerin ısısız kıyısında
martılar ve ben çığlık çığlığa
hüzünlerin bana dokunduran her notasında
değilmiydin haykırıp yokum diyen
şimdiyse her sözde biraz maraz ehlince kahır
dilendiğim rabb dan sabrın
ve
mutsuzluğumun ahı kime kalır


kan akıtıyorum kelimelerimde
firari uykularım ezelden mahkum
yanlız kaldım ağlamak için
bilmiyordum
o saatlerde neden ayaktaydım
hüzün şahitti bilki gözlerime
bir iki damla yaşla zorla ıslattım..

insan dır da
mesele olur dert olur bil ki bu keder
haktır da
derbest olur naşım olur sanki kader
dut oldum kafes de kanaryam
şimdi bana ağlayan güzel anam
muhabbetimde artık riyakarım
hakka ettiğim dualar için bile
günahkarım
ALLAH ım beni effet
bir kulun için isyankarım ...