Sesim Bile İçime İnat Gülerken

Çıkmıyor, sesim soluğum.
Şimdilerde daha da korkar oldum kaybetmekten.
Sessiz gözyaşlarımda boğuluyorum.
Ağlamamak için yüzüme hep bir tebessüm konduruyorum.
Kimin haberi olur ki içimin küle döndüğünden?
Sesim bile içime inat gülerken.
Kime ne ki yanmışım, ölümü bile yüreğime sığdırmışım?
Kimin umrunda sanki?
Gülmek ne kolay yara kendinde değilken..