Sesimizin Yankısı

el ele daha çok olacak şimdi bırak
kokunu anımsayıp düşmem
giderken daha beyazsın
bana suskunluk
sana iyi uykular getirdim

çarşıda uğultu var
halılara nar ağacı eken köylü
bir kırmızıyı hediye ediyor sana
kapalı çarşı
ucu tünel gözlerinde nem
Anadolu serinliğinde sarılışın
avluda sarı buğdaylar ağlar

eski taşlar ayaklarını hatırlamıyor diye
güvercinlere kızacak değilim
onlar işitiyor seni
gölgelerin kasvetini giyen
güneşin tenine kanatlar takan ürkekliğini

kedi masalı desem
ağaçlar arasında sürekli yaşlı bir çocuk
şarkılar söyleyip ayaklarımızın arasında dolaşıyor
kokun yaprakların eski ölülerine selamlar gönderir
bazı aralar
gökten düşen aynaları yıkar sesimizin yankısı
bilemedim
seni mi sevsem
sensizliği mi.