Sesinle Asırdır Her Saniye

Hatırıyla kırk yılıma hükmeden sesinde / yalnız otuz sekiz saniye...

Sesinin kıyamına durduğum vakit,
Rukûda kalır her cümlem.
Çünkü sen,
Sesinde aşkın gizli hallerini saklayansın.
Bir başına hükmederek yazgıma,
Alnımdaki çizgilere ismin yazan adamsın...

Yılları devirdi sevdam...
Devrildi avuçlarıma akvâm,
Ayrılık damlarken yanaklarımdan,
Kendimi dipsiz bir karanlığın yollarına vurmuyorsam,
Kendi cinayetime kendimi tanık tutmuyorsam,
Yahut,kendime intihar olmuyorsam,
Tek sebep,
Gözlerini ömrümün şafaklarına yazmam !

Ey kalbimin surlarını sözleriyle yıkan sevgili !
Sensin böyle ulu orta kalışımın sebebi.

Ey ismiyle dilimi mühürleyen yalnızlık bekçisi !
Sesinde kendinden geçmiş bir semahtı nefesim...
Sesinle güne(b)akan bir umuttu yüreğim...

Bu yüzden gecikmedim
'tamam' dedim !
Bu yüzden seninle olan rabıtamı kestim !

Biliyorum,
Konuşursam seni ne kadar çok sevdiğimi söyleyecektim...
Konuşursam,
Kalbimin yakarışını dilime dökecektim
Ve sen yine
'sustu zaman konuşan ayazlara' diyecektin.


-Bana asırlar yetmez sesinde sonsuzluk istiyorum tabiri caizse...-

(gerçek yankı :sen miydin?
yankısız sözler :ben olduğumu bilsen cevap vermez miydin? )

2 ağustos