Sessiz
Bir sessizlik var, içimde daha önce duymadığım , bilmediğim , hissetmediğim.
Bir dinginlik desem değil aslında fırtınalar kopuyor.
Öyle, bir yerden giriyor sonra dolaşıyor, vuruyor, kırıyor, yakıyor.
Sonra bir sessizlik yine. Sızlıyor.
İsyan desem, belki, belki de değil, tarifi kelimelerde saklı.
Kelimeler birleşiyor, dolanıyor, dolaşıyor, saklanıyor.
Kelimeler, kafamda, vucudumda, kalbimde, kanımda.
Dökülüyor yine. Acıtıyor.
Havada asılı kalsam, ağırlıksız, bir balon gibi, bir yaprak gibi.
Bir rüzgar vuruyor , eğiyor, büküyor, dağıtıyor, sarsıyor.
Yere çarpıyorum, kırılmış, yıpranmış, tozlu, incinmiş.
Düşüyorum yine. Sızlıyor.
Bir ufuk var, ulaşmak için orda biliyorum.
Yaklaşıyorum, yaklaşıyorum, tutamıyorum.
Bir çizgi, son çizgi, bir kapı, bir ışık.
Bakıyorum, görüyorum, istiyorum. Bekliyor.
Tek tek yırtılıyor yaprakları tozlu kitabın.
Bir hayat, geçmişi, bugünü, geleceği.
Bir sayfa, bir sayfa ki bembeyaz,
Öylece bakıyorum. Ağlıyorum.