Sessiz Çığlığım

Gece kör kuytulara doğru yol alırken
Şehir suskun
Kaldırımlar sokak lambasının gölgesinde
Arsızca avını bekleyen puştlara yaslanmış
Yaşamla ölüm arasında kalanlarla
Karanlıktan besleme
Tüm yüzsüzlüklere merhaba

Dört duvar arasında ceset misali
Çoğul bir yalnızlıkta tekil bir sevda
Adı kavuşmak olmasa da aynı yüreği paylaşan
İnsanlara merhaba...

Uzuvlar buz kesmiş güneşe hasret tenler
Üşümek diye bir kavram yok
Kader de ne varsa onu yaşarsın ya
Gerçekler bir anda tokat gibi iner yüzüne
Sessizliğin pası sarar bedenini
İçinde dolaşırken çığlıklar
Hayatı ıskalarsın bir de...

Aşk sihirli üç harf
Kuyusuna düşmeyen var mı?
Ya da seni asla bırakmam diyen diller
Nerdesiniz

Bu şehir acımasız olur her güzün
Gelmesin ne bahar ne de yaz
Hüzünler yükledim heybeme
Yüreğimde pusat
Gözlerimde yağmur buseleri
Dalıp gidiyorum işte
Vurup geçen zamana

Sıcak rüzgârların estiği aylara yol alırken
Canhıraş çığlığım
Koyu usul karanlık umutlar
Yalancı baharlara rağmen
Üşüyorum

Yaşamayı unuttum annem
Unutanlara merhaba!