Sessiz Çığlığım

Kent yağmurlarında yıkandı çocuk ruhum
Ellerimde taşları
Yedi kule zindanlarından kaçan kaçak profilinde oyunlarıyla
Saklandı anılarım karanlıklarda köşe kapmaca
Sakin bir çocuk edasıyla uçurtmalarda aradık özgürlüğü
İplere sığmayacak olan uzantısıyla
Kenarda
Köşede duran yıllanmış bir kitap kadar tozlandı
Kömür karası ciğerlerime dolay sigaramın
Küllerinde bir kale...
İçinde savaşan tek şövalye kadar cesur olmak
Sona kalmak ilk ölecekmişçesine
Kader kederden telaşlı mahalle aralarındaki
Köpek kavgaları kadar gürültücü
Şehir pisliklerindeki gasp ağızlarından korkar olduk
Sırtından vurulacak olan her güne
Bir öncekinden daha değerli bakabilmenin kaygısıyla
Yaşamakta olduğum bu beden de
Senden bir iz daha var
Kalbimin boş sayfa aralarına koyduğum güllerden sorulur
Senden uzaklarda olmanın suskunluk edalarında...
M.d