Sessiz Çığlık

ağıyor ay ışığı gözlerimde
donar kan kırmızı gözyaşım
susar akşamlığında türküler
ürkek bir gülümseme kalır
ardı sıra umutların

bu gece bin beter düşlerim
bu gece soluyor nefesim
bende gökyüzü, bende yıldızlar
bende gecelerin aymazlığı var
sabah olmuyor bir türlü penceremde
gün doğmuyor çehremde

haniydi kargısı gözlerimin
haniydi görecekti sabahları
kanadı kırılmış mı ak güvercinin
haniydi konacaktı pencereme
haniydi yazgısıydı baharlar
bu soğuk mevsimlerin
çoktan kırmış dallarımı bütün karanlıklar.

ağıyor ay ışığı gözlerimde
kalıyor düşlerimde baharların aymazlığı
soluyor her mevsim ellerimde
soruluyorum her nefeste
karanlık akıyor gözyaşım
adımın son tümcesine ekleniyor karanlık
ve elveda diyemeden gidiyor bu şair
sezsiz çığlıklarıyla...

2012