Sessiz Çiğlik

Başlayamıyorum artık cümlelerime
Sustu bu yürek,susturdu beni de

Halbuki çığlığım sağır ediyor beni
Ama duymuyor belki de duyamıyor kimse

İçimde her gün beslediğim acın
Yakıyor bedenimi,küle döndürdü beni
Belki biri görür diye yazıyorum,belki biri duyar diye haykırıyorum
Ama yok duymuyor,görmüyor kimse

Gece çöküyor gene
Aklımda sen,gözlerin ve dünyada eşi benzeri bulunmayan gülüşün
Yüreğimde ise
Acın,matemin ve beni bana bırakıp ardına bakmadan gidişin

Sessiz bir çığlık bu şiirim
Sadece kendime döktüğüm dertlerim
Sensizliğe bir yakarış
Sensizliğime bir haykırış...