Sessiz Çiğliklarin Mektubu 1

buraya sabahlar geç akşamlar erken gelir,
gün ışığı perdelerle öpüşmez
iki kat tel üstüne
demir parmaklıklarla kucaklaşır burada.
ve burada sevgilim
özgürlüğün yokluğu
üç kez vurur yüzüne üç öğün yemek gibi

burada gökyüzü boş
ufuklar taş kaplıdır
burada hepimizin
sağı, solu, arkası, önü duvara bakar
anahtarlar kim bilir kaç kez döner dolanır
pas kokulu rahminde kilit dişiliğinin
.... doğurur sabahları.
ve burada sevgilim topu topu on adımdır
gezinmekle bitmeyen kıyı boyları..
hele bir de....
hele bir de yağmur varsa havada aptal ıslatan türü
değme artık keyfine, ritmini bozma sakın düzenli adımların
uyandırma düşünü pembe kaldırımların..

burada günlük yaşam hep aynıdır sevgilim
gazetelerde gün yıldız falıyla başlar,
burada çok okunur toto loto kuponu
ve boyalı basının düzmece dilberleri
ille de fotoroman, ille de güzin abla, bir de gönül kutusu
öykü.... roman..... deneme.... şiir, miir, hak getire o da ne..
burada insanların belki yüzde doksanı
belki de daha çoğu
midesi, cinselliği, bir de cebinden ayrı ne düşünebilir ki,
burda resim heykel yok..
burda müzik adına bir cinayet işlenir günde onaltı saat..
tek boyutlu kulaklar
dinler on altı saat
tek perdede inleyen
arabesk cangılının kaderizm makamını.

biliyorum... şu anda... dudak büküp gülmektesin acıyla
ama inan sevgilim sana bu yazdıklarım
gerçeğin taaa kendisi..
alınterin, göznurun, emeğin gibi,
okuyup düşündüğün, düşünüp yaşadığın,
yaşayıp ta gördüğün gibi..

biraz daha derinden bilmek isterim dersen
halimi ahvalimi
ve öğrenmek istersen nerede olduğumu
en olmadık zamanda
alıp okuyacaksın ikinci mektubumu..
henüz bitmedi ama
sana yazacaklarım,
biraz dinlenmek için
mektubuma son verip
sevgiyle kucaklarım..