Sessiz Çıngırak

Yazıyorum kelimeler son demlerinde sanki.
Mürekkep kıtlığı var ve mum ise son demlerinde.
O da göçmek istiyor, kimse umrunda değil.
Sessiz bir çıngırağım herhalde.

Gözlüyorum küçük penceremden.
Yapraklar birer paraşüt misali iniyor usul usul.
Sanki bedenim çökmüş elemden.
Sessiz bir çıngırağım, ruhum göçmüş gitmiş alemden.

Anaç kelebekler sardı etrafımı.
Çalmışlar bir gün değil nice yılları hayattan.
Kovsan,vursan,öldürsen de eksilmiyor.
Aşkın bitmez, tükenmez o,içmiş abıhayattan.

Birkaç saate kış gelecek.
Üfleyecek o soğuk ruhundan yüzümüze.
Karlı hüzün ormanında,yeşil yılandan koparıldım.
Dev bir çığ kaplayacak,susturacak.
Yavaş yavaş eritecek buzlarını, üstümüze.