Sessiz Fısıldayış
Senin sesini duydum bir mecliste
Bir şeyler anlatıyordun herkese
Seni dinlerken kalbim yerinden çıkıyordu
Hiç susmanı istemedim kendimce
Orada sadece sen ve ben vardım
Kimse yokmuş gibi hayallere daldım
Aklım fikrim sadece sana odaklandı
Bu güzel sesin sahibini tanımalıydım
O günden sonra hep seni düşündüm
Liseli aşıklar gibi hayaller kurdum
Sana nasıl ulaşır nasıl kavuşurdum
Bir mecnun misali dolaşıp durdum
İsmini görünce aklım izne çıkar
Heyecandan bildiklerim benden kaçar
Sen bende öyle bir etki bıraktın ki
Seni görmediğim zaman günlerim şaşar
Yüce rabbim onu bana bir daha göster
Bu gönlüm hep onunla olmak ister
Ben tüm benliğimi onda kilitledim
İnşallah bir gün bu hasret biter..
Kulaklarımda o bülbül sesin çınlar
Senin olmadığın her yer beni boğar
Allah dan ümidimi kesmedim yar
Elbet bir gün birleşecek bu kollar
Ömür boyu seni dinler sana bakarım
Hiç bıkmaksızın seni kalbimde taşırım
Gel gel de bitsin bu içimdeki özlem
Sen, gönlümün sultanı ikinci baharım...
mihracan (yaren)
Teşekkür ederim Sayın Doğan Duru bey
Gerçek bir yürek sesi olmuş sayın şairin eseri.Tebrikler şair yüreklere. Sonsuz saygılarımla...
Gönül sayfama hoşgeldiniz sefalar getirdiniz efendim. Güzel yorumunuza teşekkür ederim. Saygılarımla..
Hasret üzerine. Kalemden yansıyan duygu yüklü anlamlı içten ve farklı dizler güzeldi şair dost 🙂 Kularım..👍 Daimine diyorum.. Ve sevgi ve saygılar..