Sessiz Kalma‏

Sessiz kalma!!!

Biliyorum umurunda değilim,
Sen hayatından çıkarınca bir daha görmesen de olur...

Hiç aklına bile gelmez,
Ne yapar?
Nerededir?
Kiminledir?
Mutlu mudur?
Sağ mıdır?
Evlenmiş midir?
Yaşlanmış mıdır?
...

Hiç biri umurunda değil,
İlk aşkın çoktan geçmiştir,
İlk birlikteliğin anlamını yitirmiştir,
İlk aldatışın,
İlk aldanışın,
İlk hatan,
İlk kalp kırman,
...

Hepsi umurunda bile değil...

Ben bilmem kaçıncı sevgilindim zaten,
Benden sonra da bilmem kaç adam daha unuttun bile...

Hatta hataydım belki...

Şimdi evli ve mutlusun,
Taki o adam umurunda olmayana kadar...

Hiç terk edilmemiştin en son bildiğim,
Hiç terk edilme de...

Bunların hepsini,
Yani seni kabullendim,
Acıydı ama,
Evet kabullendim...
Çünkü ben bu Nefiya'yı tanıdım!!!

Şimdi sen söyle,

Hayatına dokunan her eli unutmayan,
İyi ya da kötü kendisinden sonraki yaşamlarını önemseyen,
Az da olsa, çok da olsa hayatında bir yer verebilmeyi isteyen bu adamı,
Kabullenmeyecek misin hiç?

Adın değişir,
Yerin değişir,
Yüzün değişir,
Yaşın değişir,
Ama sen bendeki o insansındır sonuçta...

En az 5 yıl oldu yüzünü görmeyeli,
Sesini duymayalı...

Hayatının çok genç dönemlerinden geçen bu insan,
Eskiden tanıdığın genç,
Çilli ve kızıl adam,
Ben...

Sadece seni göreyim,
İki saate sığacak kadar az sesini duyayım...

Ya Sen?

Yine...

Sessiz Kalma Nefilya...