Sessizce

Sessizce geçiyordu ömür

Seneleri arkasında bırakarak

Gün ve gün an ve an,

Ve ben

Sevdiğimle kalıyordum o kadar,

Hiç bir kıymeti de yoktu umudun

Bir teselli dahi olamadan

Geçip gidiyordu yıllar

Mevsimler de ona keza,

Ve ben hala

Şiirler yazıyordum o kadar,

Bilinmez ki sebebi yaşananların

Bir çuval dolusu yalnızlıkların

Önümüze serilmiş yarınlar

Olsalar da

Bir hiçe mahsus

Anlamsız ve mantıksız,

Ve ben hala

Hayaller çiziyordum gökyüzüne o kadar,

Dil suskun gönül bağlı

Kaybolan zamana bir manşet atmam

"Sen yoksan ben de yokum"

Diye

Ne önemi var,

Ve ben hala

Nefes alıp veriyorum o kadar,

Hayat işte taksirata teslim

Suçsuz mahkumiyetin en güzel hali

Yağmur pencereyi tıklatsa da hep

Çaresiz,

Olsa da

Vakit vurdumduymaz,

Ve ben hala

Bekliyorum,bekleyeceğim güneş doğasıya kadar...

* Berlin, 24.01.2024 *