Sessizliğimi Sen İle Harmanlıyorum

Bir yangın var bu gece dostlar,
Ateşlenen...
Alevi kor közü ciğer yakan,

Nedir yar dediğin?
Bir adım ötedeki çiçek mi?
Nedir ayrılık dediğin?
Hazana serptiğin gözyaşımı?
Ben yar derim,
Bir öksüz yetim sevdada,
Sessizliğimi Sen ile Harmanlıyorum

Yar der dilim,
Bin adım ötede sevdasını çekmek derdin,
Muhalif olduğu miranda,
Hüzün sarısı ayrılıklarda
ve eski siyah bir örtünün kapladığı zamanlarda
Öylesine yaşamaktayım.

Ruhum harmanlanır,
Yüreğimin gidilecek yeri yok,
İçilecek sular senin olsun
Dualarımda akşamlarımın semasında,
Baka kalan marufun şimdi hidayet,
Ermektir aslında yorgun bir mültecinin,
Sevgilisine olan hasretine,

Mevsim yazmış,
Güneş doğuşlarında,
Ayçiçekleri eğik boynuyla yere bakarmış,
Ben gibi güneşini ararmış,
Eğildi boynum ayazların içinde,
Ağlarken kuruyan toprak çatlar inan,
Hayat kırık cam parçası,
Zaten yürüdükçe batan eğildikçe hıçkıran,
Beni bin yürekten eden gözlerine
Duacıyım
Yaşlar süzülmesin gözlerinden,
Ayrılık sana da uğramasın rahat koy başını yastığa sen,
Ben her koyuşumda kokun sarıyor içimi,
ve her ah edişimde derdin kaplıyor yüreğimi,
Nedir beni yoldan alan çarpık bir sedirin altında,
Pıhtılanmış bir kanın hücrelerinde şimdi dertten ağlıyor içim,

Sadece maksudum derdine yokluğuna,
Duygularımla beni var eden Rab verdi bu canı,
Sessizliğimin gölgesinde, acıyı çektiren sen,
Mutlumusun bilmiyorum çektirdiklerinle
Bu kalp seni sevdi hasret gözlerde,
Adını dile getiren ufak bir yürekte yaşıyorsun sevgilim.