Sessizliğin Gürültüsü

İki sivri dilli şairin bir alfabeyi hunharca tüketip oluşturduğu cümlenin her kelime arasına kendir dolaması, buradaki amacın kesinlikle kelimeler arasından hiçbir anlamın dışarıya sızmamasını engellemek olduğunu biz sonradan anlayacağız. Bununla birlikte hikâyenin tamamı değil, belirli yerlerinden kesilerek okuyucuya sunulmuştur.

Bazı kaynaklardan edinilen bilgiye göre, duygu öğütücü bir karşı cinsin fikir uçlarına iklim serpiştirdiğini de görmekteyiz. Bununla beraber mevsimin değişkenlik göstermesi nedeniyle kervancıya anlatılan bazı bölümlere ulaşabildik; ama bu bilgilerin çoğunda güneş yanıkları ve kül kokusu elde edilen bilgiler arasında. Oluşan kanaatten yola çıkarak şiir yazdıkları olasılığı arttıkça hikâye daha cazip hale geliyor.

Ağzımın kenarına oturmuş bir cümlenin

veda etmesini bekliyor gibi

uzun uzun baktım gözlerine

ne sen gelebildin

ne ben söyleyebildim

uzamış sakalımın dağınıklığını toparlar gibi

aklımda toparlanmayı bekleyen kelimelerim var

ve henüz hiç kullanmadığım cümlelerim

oysa ben bütün kırmızıları seninle dolduruyordum

sığındığım bütün dinlerin dualarına adını yazdım avuç avuç

sen o geç kalmış cümlenin tonladığı fısıltı

biraz fikir Hüsna’sı biraz Azeri bakışlı

dilinde çengili üstelik oynak bir türkü

zaman nehirlerin ağzından alıyor hırçınlığını

göğüs kafesin de vişne lekesi

dudaklarında parçalanmış birkaç harf

söylesene dayanır mı bu kalabalığa gecen

İçin böyle harf bozgunuyken

sesinde tanıdık kelamlar emziren kadınlar oturmuş

saçlarında rüzgarın eli

kirpiklerinle yön verdiğin bu telaş

daha doğmadan güneş kıstım gözlerimi

şimdi

hangi cümle tamamlar sana Mazhar olan bu hüznü

sen iki göğün arası

sen Bir makam deryası

birer birer asarken ihtimalleri

adımın geçmediği sorguların tadını damağıma asıp

daha hiç okumadığın bir şiirin

ellerinden alıyorum bakışlarımı

      Şimo

Sinan Şeker