Sessizliğin İçinden Gelen Seslerdesin

Sessizliğin içinden gelen seslerde sen varsın
İsmin var
Öyle bir fısıltıyla geliyor ki kulağıma
Daha önce hissetmediğimi hissettiriyor
Her yerim titriyor
Kalp atışım artıyor
Gözümden yaşlar düşüyor
Ordan biri ağlama diyor
Sil gözyaşlarını
Sessizliğin içinden biri bağırıyor
Evlat!
Sessiz çığlıklarda boğuluyorsun, uyan
Her şeyine ortak oldum ne olur dayan
Sessizliğin kapılarına dayan
Bağır usulca sevdiğine
Ona onu sevdiğini söyle
Hayır derse de üzülme
Sen aşkların en büyüğünü yarattın bu kalbinle
Almak istemediyse boşver üzülme
Bazıları yabancıdır gerçekten sevilmeye
Hissedemezler gerçek sevgiyi, sevemezler
Sen yarattığın bu aşkla daha da büyüdün evlat!
Sen sevmeyi biliyorsun!
Sevilmeyi de seni sevene bırak...