Sessizlik Ve Ben(yani Sen!)

Yıkıntılarla dolu bir hayatın gölgesinde,
Kış ayazı,solmuş bir baharda,
Ve iliklerinden sevgi akar ya,
Belki de öyleyim...

Kelimelerimi toplasam avuçlarıma,
Dizsem bir kara tahtaya...
İnan ki derdimi anlatmaya yeter mi,
Bilmemekteyim...

Sol yanımdan ufak ufak kopmakta,
Dilimin ucuna kadar gelmekte serzenişlerim.
Hiç bilmediğim,görmediğim,duymadığım;
Bir masal ülkesindeyim...

O yaprak yaprak bakışların,
Bir demet kordan çiçek!
Ne kadar yaksa da,bitirse de beni,
Yine..
Yine istemekteyim!

Beni karanlık odalara hapsetse,
Adın ellerime bir kelepçe,
Gözlerin yakıyor olsa da pare pare...

Söz verdim;
Yenilmeyeceğim!

Bitmeyecek!
Tatlı bir melodi gibi sessizliğim!..