Sev Seveni Gönülden Ey Gönül

Ey gönül; kırma gönül koyverme diken ile
Çağlarsa pınarların, kesme akan suyunu
Zinhar işin olmasın; belini büken ile
Dalındaki bülbülün önce öğren huyunu
Bağrım goncaya bağlı elim gülden yanadır
Sev seveni gönülden bu sözlerim sanadır


Hanene Elif Elif, ince karlar düşerse
Sıcak tut umudunu, geçen yazı hatırla
Nasıl tartar terazin yükün fazlası şerse
Sıratı geçemezsin beş yüz elli hatırla
Sevdanın güzelliği esen yelden yanadır
Sev seveni gönülden bu sözlerim sanadır


Gönül cengi başlarsa kolay değildir zafer
Al eline hançeri, vur bağrına derinden
Bedenin kan içinde, gözlerinde kalmaz fer
Durmadan tutuşursun ayrılığın harından
Sanma yanan ateşin sonu külden yanadır
Sev seveni gönülden bu sözlerim sanadır


Doğmayacak güneşin konuşur mu gecesi
Kulak verip duyarsan yıldızlar da ses verir
Her sabah şafak söker sev der aşkın hecesi
Aydınlanır ortalık gün güne nefes verir
Sükût gizden yanaysa kalem dilden yanadır
Sev seveni gönülden bu sözlerim sanadır


Yer ile yeksan olur bir gün gelir kıyamet
Fili omzunda taşır boyun büküp karınca
Sen sevdaya sevdalı etme aşka hıyanet
Pembe güller dermeli, dosteline varınca
Diken dalı sardıysa, gül bülbülden yanadır
Sev seveni gönülden bu sözlerim sanadır


ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
KAYIP DÜŞLER...2006