Sev Yüreğim Yine Sev

Hayat, belki dizginlediğim kadar
avuç aralarımda.
Ellerimin nasır bağladığı yalnızlığına inat,
ben yüreğimle seviyorum seni.

İşte bu sebepten 'aşkım', 'hayatım'sın.

Tutturduğum türkü ve yürüdüğüm
yol olduğunda,
kendimi kaybetmişliğimin miadına çekiliyorum.
.
Sus diyerek aklıma,
sev diyerek yüreğime emrediyorum.
Sonra düşüp kalıyorum kaldırım taşlarına
adını yazıyorum sokaklara.

Memleket meselesi oluyor bu sevda,
polisler dört bir yandan seni
bir de kaybettiğim beni arıyorlar.

Günün demlenmiş koyuluğunda,
gece nöbetleri geçirdikçe
bekçilere deşifre oluyorum.
Kolumdan tutup attıkları nezarette
adını ezberliyorum.

Ben her sabah dün gibi yeniden sana
ve sensizliğin sessizliğine uyanıyorum.

Sonra arıyorum;
saklanmış aşk senlerini, sensizlik aralığında.
Ve yine yoksun.
Yoksun, yoksun...

Vefasızsın demiyorum yar,
vefakâr ol bu bakışlara.
Bile bile değil, öle öle seviyorum
ne olur yar, ne olur beni anla...(Serhat/Sahara)