Sevda

Dedi ?sevda? nedir bilir misin?
Gözlerine baktım...
Menekşe gibi bakıyordu bana...
Hep menekşe gibi bakardı zaten...
Hava soğuktu, rüzgarın ıslığıydı dudaklarımızda;
Gündüz değildi, geceydi; ay vardı kucağında...
Yüreğine dolanan bir sözdür dedim sevda...
Bir türlü duyamazsın kendini,
Öylece kalır kalbinde dedim.
Öylece kalır dilinde...
Sonra kaderi çabuk bulur onu,
Çabuk yakalar hasret...
Ardından düşman olursun göz yaşlarına;
Çaresizliğinin çaresiz şahitleri...
Sonra şarkılara...
Sonra mısralara dedim...
Peki, ben kimim senin için...
Söyler misin? dedi...
Gözlerinde ay ışığı vardı...
Gözlerinde masumiyet...
Sen dedim...
Dilim dolandı önce...
Getiremedim arkasını...
Kolay değildi öyle...
Bir çift yıldız bakışın ardından...
Kolay değil...
Sen, benim göz yaşlarım...
Söylenmemiş mısralarımsın...
Şarkılarımsın söylemediğim...
Yaşamadığım anılarım...
Yalnızlığım, ıssızlığım...
Bana açılmayan tek sırrım...
Sen, benim en yalnız gizimsin...
Ve anlaşılmazlığım...
İçimde duyduğum, masumiyetin adısın...
Kalbimi ilk hissedişimsin...
Sen, benim dualarımda, dilime dolamaya çekinip de,
Kalbime doladığım...
Sen... dedim.
Dudaklarıma götürdü elini...
Çok şey diyecektim daha... çok şey...
Diyemediğim şeylerin adısın dedim...
Çok şeyimsin dedim...
Sustu masumca...
Sustu öylece...
Ardından...
Ben bunlara değer miyim? dedi...
Her şeye değersin dedim...
Ay ışığını hissettim bir anlık...
Gözlerime değmişti gözleri...
Göğsüme koydu başını...
Ve sustu...
Masumca...
Ve öylece...
Menekşe gibi bakmıştı yine...
Hep menekşe gibi bakardı zaten...
Ve hava soğuktu...rüzgarın ıslığıydı dudaklarımızda...
Gündüz değildi, geceydi...
Ay vardı kucağımda...