Sevda

Bu benimkisi ne aşk ne sevda;
Sadece alışılmışlığın verdiği bir bağ.
Paylaşacak daha çok şeyimiz vardı,
Lakin zaman izin vermedi ya,
Küskünlüğüm belki biraz ona.
Bilmiyorum; belki de kendi kendimi kandırıyorum! ..
Artık düşlerimde bile yer etmez oldun.
Senin yüzünden zamansız açan bir çiçek gibi soldum...
Sensiz olamayacağımı biliyordun;
Bunu bile bile sende gittin kayboldun.
Sana sevdalı bu yüreği bir çırpıda unuttun.
Şimdi sana oturup uzun uzun bir şiir yazsam,
Sana bendeki seni anlatsam,yada fısıldasam,
Birde üstüne beste yapsam..herkeze haykırsam,
Senin değil ama kendi sevdama sahip çıksam,
Bilmem böyle sürermi ki bu yaşam.
Şimdilerde ben bir yağmur damlasıyım.
Senin sevdiğin ne varsa onun sevdalısıyım.
Bilirim sen severdin yağmurları;
Yağmurla birlikte coşkuyla koşmayı,
Yağmur yağınca tutamazdın kendini,
Unutuverirdin sevinçten her şeyi.
Hayatın ne acısı kalrdı nede kederi,
Tıpkı bir çocuk misali silerdin her şeyi.
Kendi içinde ne varsa dışarı atardın,
Etrafa şevkat,neşe mutluluk satardın.
Dedimya ben bir yağmur damlasıyım.
İzin verirsen sevda seni biraz olsun ıslatayım.
Senden hani o sattıkların varya hepsini alayım.
Şimdilerde çünkü tek bunlar ihtiyacım.
Sessizliğe belki sensizliğe alıştım,
Ama işte bunlar olmadan da yapamadım.
Bu benimki si belki kara sevda,,
Belki de sıradan bir fıkra yada mısra;
Unuttun mu'.. ben karayı ezelden severim.
Şimdi düşündüm de yakınlığım sana.
Ondan be sevda,sakın beni kınama.