Sevda Dedikleri

aslında hiç anlamsız değildi durmak,
kalan olup gidenin ardından bakmak.
mantığını yargılamadım sevmenin,
medeniyete olan gözden uzaklığını
yaşanabilirliğine alet etmedim bilmeden.
böylesine hissetmiş miydim hiç
inanmış olmanın verdiği huzuru?
bildim mi mutlulukların peşinden koşmak yerine
durup acılara savaş açmanın onurunu?
damağına takılmışken var olmanın sarhoşluğu
nasıl da yağmur misali çöktü üstüme,
biraz aykırılık doluymuş bu sevda dedikleri.
söylememişlerdi mutluluğuna erişmek için
acısını bıçak bıçak sıyırmak gerektiğini.
bezgin karşılanmışken uykularım tarafından,
yalnızlığın koynunda bu mu sevda dedikleri..