Sevda Güneşi

Kırık bir kanadım var,
Olanca hasretin içinde...
Ne yokluk beni anlar,
Ne de usulca gözlerimden
Akan son damlalar,
Gece gündüz içimi hasretin tırmalar.
Buza çevrilir, ıslandığım akşamlar.
Nedir bu özümdeki gecenin titreyişi,
Hepsi içime doğan sevda güneşi...

Baharın aşkında özlemlerim yanar gider
Sevda incim dökülmez bir türlü yere.
Akşamlarımı karşılar zümrüt, Anka kuşum
Kasırgan içimi yırtar, gözyaşımı siler

Yaşam hiçbir zaman uslanmaz bende
Çareyi tırnağımla kazarım asık suratıma
Hasretini bir bir yudumlarım hayalsiz gecende
Hülyalara dalar aşkı nakış nakış işlerim hat'ıma

Kırıma döner, Kızık'ta yaşadığım son gecen
Bunlar sevdanın, muhabbetin bulunmaz eşi
Hayaller birbirine girer, çözülmez dilimde bilmecen.
Koyum aydınlanır, içime doğarken sevda güneşi...

Kızık, 12 Şubat 2002