Sevda Güneşinle Yürüdüm

ey h/ozan!
uğruna yürüdüğüm yollarım
dünya içinde k/aldığım du şeş attığım
ne çaresi nede dermanı k/aldı bir ömrün

ne nefesim nede dermanım
yokluğun darlığına k/aldım
ömüre bedel olan gizemli sırlara durdum
sensiz yollarında..

ey Z/ozan
sırlandım
elimde kalem yolların izine düştüm
heybemi sırtıma alarak gidiyorum
kanatsız yürüdüm
yüreğimin ateşiyle
sevda seli akan sularda

vefasız kavgama yüzbin atlıya karşı
boynum kıldan ince
sonu gelmez umuda biçilen
sevdam bahar kokan gülündü

baharın kişina karlar yağardı
yürek yorgunu Karacadağ'ın esen fırtınası gibi
yüreğim dağlandı peşi sıra
beni garip Hazal a yad eyledi
diyar diyar gezdirdin yollarında
sevsem ne çıkar rüyamda öpsem ne çıkar ki

hasretinle öperken sevda kuşu
uç desem uçamam ki senli diyarlara
haber gelsin ki
bir gönülün masalindaki aşkın seriveni

gürbet acılarıma göz yaşı akar mıydı ?
yine yürek vurgunu seda yeli eserdi
yüreğimin sesiyle deryalarda yüzerdim
bir güzel sevdaya düş kurduğum
saldı beni ufuklara

ey Delal e
iz sürdüm süpan dağında
Nemrut a düşen kervanla yürüdüm
bitmez sevdama..

sönmeyen ateşlere yanan yüreklere
içimde ki zehiri denize döktüm
unuttun gayri yıldızları sayma düşen kayboldu karanlıklar yararak
yine yolum göründü senli yollarda

dağ bayıra düş saldım yürek yorgunu yangınlarda
sevda güneşinle yürüdüm ardında...
bir ömürle biten sevdamla...

31*05*12*Karataş