Sevda Kırıkları

El değmemiş çiçeklerle bezenmiş bir bahçe idim
Dallarımı kırdın attın, Begonyalarımı ağlattın
O en saf en masum güllerimi bile
Menekşeyle aldattın
Söylesene adaletin bu mudur sevda ?.


Bulutlarda taze bir yağmur idim
Ama orada da çok sürmedi saadetim
Şimşeklerini salıverdin üzerime
Bende daha fazla dayanamayıp düştüm işte yeryüzüne
Toprağa karışıp, Çamura bulandım
Örselendim, Kirletildim, Sana kandım
Söylesene adaletin bu mudur sevda ?.


Goncasını bekleyen bülbül idim
Bekledim gündüz gece demeden bekledim
Öyle ki artık içime sığmadı hasretim
Dayanamayıp bir ağıt yaktı dilim
Canım yandı, Feryat ettim
Çığlıklardan dahi merhamet diledim
Söylesene adaletin bu mudur sevda ?.


Ah Sevda Ah !.
Bu can çekişmelerime sen sebepken
Ben son nefesimde bile seni inledim
Çözmeye bir ömrümü yetiremediğim sevda
Söylesene ; Ne ettin de beni böyle kul eyledin ?.