Sevda Sokağı
Son mektupların duruyor ...
Bakınca kanayan kalbimin tozlu raflarında..
Bir ucu yanmış ,külü bakışlarımda saklı
Biraz da eski püskü sevmeler tünelinde..
Yürüdüğümüz yollarda bizden izler ..
Her geçtiğimde sevda sokağından
Köşede gülüşün karşılıyor beni
Ve tamda o fenerin altında ıslanmışlığımız duruyor
Bir portre gibi yansıyan duvarda...
Dönme dolap gibi girdabın içinde
Alıp götürüyor beni ahenkle dans eden rüzgarın sesi...
Bir de utanmadan kokunu taşımış diyar diyar eserken;
Sızladı işte burnumun direği hasretten..
Baharı göremedi hiç ellerimiz
Bizim ellerimiz kara kışların bekçisi
Ve bir türlü birleşemeden ;
Yine mevsimler girdi aramıza
Yine kahrolası o fırtına sevindi de
Biz sevinemedik ...
Utanmadı hiç o sokaklar
Basmış bağrına seni ;
Ne veriyor geri ,ne döndürüyor yollarını
Saklamış sanki tüm kaldırım taşları
En içten kahkahalarını
Ah o gülüşün!
Kulaklarımda işte
Dokunsam acıtıyor ...
Artık ben, bu sokakların bekçisi
Yolun düşer de geçersen ;
Bulacaksın bende ki seni
O zaman halime bakmadan aç kapını
Yadırgama yokluğunda kırlaşmış saçlarımı
Benim işte..
Ben aslında..
Bende ne görüyorsan , sen aslında...
Sanırım hepimizin hayatında , Şiirin her tonunda böyle bir sokak olsa gerek
Güzel bir şiir okudum
Kutlarım .
Senden geriye bana kalan ne varsa hepsi bende duygu yüklü dizelerdi özlemle işlenmiş kutlarım